ชีวิตเกมบำเพ็ญเซียนของฉัน ( My Immortal Cultivation Game Life)

สิบหกปีล่วงเลยนับแต่ลู่หยีข้ามภพมาสู่ดินแดนแห่งการบำเพ็ญเพียร ราวกับสายลมที่พัดพาความหวังอันริบหรี่ ในที่สุด "ของวิเศษ" ที่สาบสูญไปนานก็พลันตื่นขึ้น มันมิใช่อื่นใด หากแต่เป็นแผงภารกิจเรียบง่าย ทว่าแฝงไว้ด้วยอำนาจอันน่าพิศวง เพียงแค่รับและลงมือกระทำภารกิจ รางวัลนานัปการก็จะหลั่งไหลมาสู่มือ

ทว่าสิ่งที่ทำให้ลู่หยีถึงกับเบิกตากว้างคือ เขาสามารถ "สร้าง" ภารกิจขึ้นเอง และเมื่อบรรลุเป้าหมาย รางวัลก็จะตกเป็นของเขา ราวกับพบหนทางสว่างในความมืดมิด ลู่หยีจึงก้าวเข้าสู่เส้นทางที่ไม่เคยมีผู้ใดหยั่งถึง เส้นทางแห่งการมอบหมายภารกิจให้แก่ตนเอง

เขาตั้งภารกิจแรก "ฝึกปรือเพลงกระบี่เทพสิบครั้ง" เพียงแค่คมดาบวาดผ่านอากาศครบตามจำนวน ระดับความเชี่ยวชาญในเพลงกระบี่เทพก็พลันเลื่อนขึ้นอีกขั้น ราวกับมีครูผู้ชี้แนะอยู่เบื้องหลัง จากนั้นเขาก็มอบหมายภารกิจ "พิชิตศิษย์สำนักนอก" เพียงแค่ปลายเท้าสัมผัสร่างคู่ต่อสู้ ยาเม็ดก่อลมปราณสมบูรณ์ล้ำค่าก็ปรากฏขึ้นในมือ ราวกับของขวัญจากสวรรค์

ความทะเยอทะยานของลู่หยียังคงไม่หยุดยั้ง เขาตั้งภารกิจที่ท้าทายยิ่งกว่า "ทะลวงสู่ขอบเขตสร้างรากฐาน" และเมื่อลมปราณในร่างไหลเวียนจนบรรลุเป้าหมาย อาวุธวิเศษชั้นเลิศก็ปรากฏตรงหน้า ราวกับเทพเซียนประทานพร โดยไม่ทันรู้ตัว ลู่หยีก็พบว่า ด้วยระบบอันน่าอัศจรรย์นี้ แม้แต่การก้าวขึ้นเป็นเซียนหรือบรรพชนผู้ยิ่งใหญ่ก็ดูเหมือนจะเป็นเรื่องง่ายดาย ราวกับเดินอยู่บนพรมแดงที่ทอดยาวสู่จุดสูงสุด